ροιαδώδης

-ες, Ν

το ουδ. ως ουσ. τα ροιαδώδη

βοτ. τάξη αγγειόσπερμων δικότυλων φυτών που έχουν ως χαρακτηριστικά την κυρτή ανθοδόχη, τα χωριστά πέταλα και την επιφυή ωοθήκη με πλευρική πρόσφυση τών σπερματικών βλαστών.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. rhoeadales (< ῥοιάς, -άδος «παπαρούνα»].